18 grudnia 2012 r. Ambasador RP w Oslo J. E. Pan Stefan Czmur gościł w swojej Rezydencji biskupa diecezji Oslo, J. E. ks. Bpa Bernta Eidsviga.
W spotkaniu uczestniczyli także kapelan biskupa diecezji Oslo, ks. Pål Bratbak, wikariusz biskupi ds. duszpasterstw narodowych w diecezji Oslo o. Paweł Wiech oraz proboszcz parafii Św. Michała Archanioła w Moss, o. Piotr Pisarek.
Rozmawiano m. in. o sytuacji Polaków w Norwegii, roli Kościoła katolickiego wśród imigrantów oraz znaczeniu polskiej społeczności wśród katolików w Norwegii.
Diecezja Oslo (łac.: Dioecesis Osloën, nor.: Oslo katolske bispedømme) – jedyna katolicka diecezja w Norwegii, obejmująca swoim zasięgiem południową część kraju. Siedziba biskupa znajduje się w katedrze św. Olafa w Oslo.
Diecezja w Oslo została założona w 1070 r. jako sufragania archidiecezji w Trondheim. Przetrwała ona do czasów reformacji, kiedy decyzją króla Chrystiana III z 1537 r. została sekularyzowana, a Norwegia oficjalnie stała się krajem luterańskim. W miejsce diecezji katolickich powołano narodowy Kościół Norwegii. Katolicy, którzy pozostali przy swojej wierze byli pozbawieni duchownych oraz prześladowani.
Kościół katolicki w Norwegii zaczął się odradzać w XIX w. Najpierw podlegał pod Wikariat apostolski Szwecji (1843-1868). 7 sierpnia 1869 r. została powołana do życia Prefektura apostolska Norwegii ze stolicą w Oslo, która w 1892 r. została przekształcona w Wikariat apostolski Norwegii i Spitzbergen (od 1931 r. jako Wikariat apostolski Oslo).
29 czerwca 1953 r. papież Pius XII przekształcił istniejący wikariat w pełnoprawną diecezję, która podporządkowano bezpośrednio Stolicy Apostolskiej.
Źródło: oslo.msz.gov.pl
Fot: sxc.hu
